بحرانی بودن شرایط موجود اردکان بر هیچ کس پوشیده نیست، هر چند عده ای در این آشفته بازار، فقط به منافع شخصی و صنفی فکر می کنند _ که آن هم بدون شک, گزاراست و عاقبت، ضرر است_ ولی باید پذیرفت که همگی با هم در این بازی کثیف سرمایه داری، بازنده ایم.
منافع مادی شهروندان اردکانی در قبال صنعت، سه حالت دارد ، یا مستقیم منفعت می برند، یا غیر مستقیم بهره می برند و یا به طور کل بی بهره اند. اما بدون شک ضررهای بی حدّ و حساب روحی، روانی، بهداشتی، جسمی و … صنعتِ افسارگسیخته، همه ی شهروندان را شامل می شود.
روی سخنم با مسئولین شهرستان نیست، چرا که اراده ای در آنها برای رفع این مشکلات نمی بینم.
آنها یا خود، شده اند جزئی از صنعت و متنفع، یا به شدت ضعیف و ناتوان در انجام مسئولیت‌هایشان. احتمال می دهم که امثال منی هم که امروز منتقد هستم اگر مسئول بودم با دیدن چرب و شیرین صنعت همین مواضع را داشتم. به نظر می رسد مافیای صنعت، فراتر از قانون و منافع عمومی، توانسته است همه را با زر و زور کنترل کند و با بذل و بخششهای بی دریغ از جیب مردم، خود را در یک حاشیه ی امن قرار دهد.
در ادامه، اما روی سخنم با مردمی است که خود،از آنها هستم.
مردم عزیز ، نجیب ،شریف و تا حدودی ساده اردکان، بدانید در ازای ثروت‌های بی دریغی که عده ای به واسطه ی قدرت، رانت و ارتباطات غیر رسمی و در سایه ی نبود نظارت کافی و به اسم اشتغال زایی( به واسطه ی توسعه صنعت) به دست می آورند، به قیمت جان، فرهنگ و همه ی هویت ما تمام می شود.
شیوع و بروز انواع سرطان، افزایش ملموس و محسوس بیماریهای روانی و افسردگی و اقدام به خودکشی، مشکلات جدی فرهنگی و مخدوش شدن امنیت در سایه ی مهاجرت بی رویه و بدون کنترل برای تامین نیروی انسانی صنایع، از بین رفتن منابع آب‌های زیر زمینی و آلودگی اندک آب باقیمانده، آلودگی هوا و مخاطرات جدی ناشی از آن که قطعا در اقوام دور یا نزدیک قابل مشاهده است.
اینها قسمتی از عوارضی است که صنعتِ نامتوازن و توسعه بی رویه ی آن، بر مردم عزیز شهرستان اردکان تحمیل کرده است.

اخیرا اخباری در خصوص توسعه صنایع و استقرار نیروگاه برق جدید ( جهت تامین زیرساخت صنایع) به گوش می رسد، از مسئولین_ با توجه به‌ صحبتهای قبلی_ که انتظاری نیست ولی مردم عزیز بدانید و بدانیم که در شرایط فعلی هم، بیش از ۵۰ درصد از کارخانجات و زیرساخت‌های وابسته به صنعت در شهرستان اردکان اضافی است و باید فکری به حال تعدیل آنها کرد، نه اینکه به اسم اشتغالزایی ، تولید ثروت، و …( که به کام سرمایه داران است و به نام مردم)، باعث تنزّل کیفیت زندگی شهروندانی بشویم که اکنون نیز در شرایط مناسبی زندگی نمی کنند.

می دانم که احتمالا این نوشته طبعاتی برایم داشته باشد و از طرفی می دانم که برخی از انتقادات هم احتمالا وارد نباشد ( که البته اکثریت آن وارد است) ولی مسئولیت شهروندی و پیش بینی آینده ای مبهم و تاریک برای شهرم، مرا بر آن داشت تا این چند خط را برای اهالی محترم شهرستان اردکان بنویسم.

✍️محمد میرجانی